Wat betekent Invocatio?

Invocatio is een aanroeping van goden, heiligen of muzen, met het verzoek de dichter te steunen in zijn herinneringsvermogen en hem inspiratie te schenken. Een literair werk in de oudheid begon vaak, in navolging van de epen van Homerus en Vergilius, met een aanroeping van de muzen of van andere goden. De dichter vroeg daarin om bijstand en inspiratie bij het schrijven van zijn werk. In overdrachtelijke betekenis wordt invocatio ook gebruikt voor de inspiratie, de originele kracht, de gave van de dichter.

Een voorbeeld van een invocatio is de eerste zang van de Ilias van Homerus (vertaling Carel Vosmaer, 1879-80):

Zing ons den wrok, o godinne, van Peleus’ zone Achilleus, D’ onheilvollen, die rampen bij duizenden over d’ Achaiërs Bracht en ten Aïdes zond veel dappere zielen der helden, Doch hunne lijken aan honden en allerlei roovende vogels Gaf tot een prooi – want zóo kwam daar Zeus’ wil tot vervulling – Sedert den dag dat het eerst zich door twist vijandig verdeelden Atreus’ zoon de regeerder des volks en de godlijk’ Achilleus.